Na rehabilitację udają się zazwyczaj osoby, które potrzebują poprawić swoją sprawność fizyczną po przebytej operacji lub chorobie. Tego typu zajęcia mogą przyjmować rozmaite formy – dużo zależy od tego, jaka część naszego ciała wymaga rehabilitacji. Osoby niepełnosprawne fizycznie i psychicznie mogą korzystać z takiego kompleksowego wsparcia. Często jest to jedyny sposób, który pozwoli na powrót do w miarę normalnego życia.
Rehabilitacja lecznicza może odbywać się zarówno w warunkach domowych, jak i ambulatoryjnych. Alternatywą jest pobyt w ośrodku bądź oddziale dziennym. Jeżeli wymaga tego kondycja pacjenta, lekarz może zdecydować się wydłużyć pierwotny czas trwania rehabilitacji leczniczej. Musi on jednak uzyskać zgodę dyrektora odpowiedniego oddziału wojewódzkiego NFZ. Udział w niektórych formach rehabilitacji wymaga właściwego skierowania od lekarza specjalisty.
Przebieg fizycznej rehabilitacji w warunkach domowych
Skierowanie na tego typu zabiegi możemy uzyskać nawet od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). Zachowuje ono swoją ważność przez 30 dni od daty wystawienia takiego skierowania. Osoba poddająca się rehabilitacji ma obowiązek zarejestrować swoje skierowanie. Rzeczywisty moment rozpoczęcia zabiegów nie ma przy tym znaczenia. Ten rodzaj pomocy jest przeznaczony przede wszystkim dla osób w ciężkim stanie, które samodzielnie nie są w stanie udać się do ośrodka rehabilitacyjnego, który oferuje zabiegi w trybie ambulatoryjnym. Rehabilitacja lecznicza w warunkach domowych trwa maksymalnie do 80 dni w ciągu całego roku kalendarzowego. Ograniczona jest również ilość maksymalnych zabiegów, które można przeprowadzić jednego dnia. W razie uzyskania pisemnej zgody dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, lekarz nadzorujący rehabilitację swojego pacjenta może dodatkowo przedłużyć jej czas trwania. Musi posiadać jednak solidne uzasadnienie wynikające ze względów medycznych. Warto mieć na uwadze, że rehabilitacji leczniczej w warunkach domowych nie można łączyć ze świadczeniami przysługującymi w ramach hospicjum domowego.
Polecamy również:
- rehabilitacja po operacji kolana Szczecin https://spondylus-rehabilitacja.pl/uslugi/fizjoterapia-rehabilitacja/rehabilitacja/rehabilitacja-pooperacyjna/
- skręcenie stawu skokowego rehabilitacja Szczecin https://spondylus-rehabilitacja.pl/uslugi/fizjoterapia-rehabilitacja/rehabilitacja/rehabilitacja-stawu-skokowego/
- rehabilitacja po bajpasach Szczecin https://spondylus-rehabilitacja.pl/uslugi/fizjoterapia-rehabilitacja/rehabilitacja/rehabilitacja-kardiologiczna/
- rehabilitacja stawu biodrowego Szczecin https://spondylus-rehabilitacja.pl/uslugi/fizjoterapia-rehabilitacja/rehabilitacja/rehabilitacja-stawu-biodrowego/
Kto może zakwalifikować się na zabiegi fizjoterapeutyczne w warunkach domowych?
Przede wszystkim osoby, które doznały ciężkiego uszkodzenia obwodowego oraz centralnego układu nerwowego. Uszkodzenia te muszą być równoznaczne z piątym stopniem w skali inwalidztwa. Z tego wymogu zwolnione są dzieci poniżej 18 roku życia. W przypadku ogniskowych uszkodzeń mózgu, z rehabilitacji można korzystać przez 12 miesięcy od momentu powstania tego rodzaju urazów. Chodzi przede wszystkim o stany po udarach krwotocznych mózgu oraz zatorach mózgowych. Zaburzenia funkcji motorycznych mogą być spowodowane różnymi chorobami przewlekle postępującymi – miopatia, kolagenoza, guzy mózgu, choroba Parkinsona, reumatoidalne zapalenie stawów, rdzeniowy zanik mięśni, przewlekłe zespoły pozapiramidowe albo zapalenie wielomięśniowe. Każde z tych schorzeń jest wystarczającym powodem, aby otrzymać skierowanie od lekarza na rehabilitację w warunkach domowych. W ciągu 12 miesięcy od powstania uszkodzenia rdzenia kręgowego możemy skorzystać z fizjoterapii oferowanej przez NFZ. O połowę mniej czasu mają pacjenci, którzy doznali urazów kończyn dolnych albo cierpią na choroby zwyrodnieniowe stawów kolanowych, czy też biodrowych. Przy takich zwyrodnieniach konieczna jest operacja chirurgiczna. Rehabilitacja lecznicza pozwoli pacjentowi o wiele szybciej odzyskać pełną sprawność fizyczną.
Jak wygląda rehabilitacja lecznicza w ośrodku dziennym?
Jest to rozwiązanie pośrednie pomiędzy trybem ambulatoryjnym a zabiegami w warunkach domowych. Korzystają z niego pacjenci, którzy nie wymagają stałej opieki lekarskiej, ale nie są w stanie brać udziału w rehabilitacji ambulatoryjnej. Możemy wyróżnić między innymi rehabilitację ogólnoustrojową, dla osób z dysfunkcją narządu słuchu i mowy, dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego, osób z dysfunkcją narządu wzroku oraz rehabilitację kardiologiczną. Skierowanie na tej pierwszy typ zabiegów możemy uzyskać od praktycznie każdego lekarza. Będą one trwały zazwyczaj od 15 do 30 dni zabiegowych – tyle przypada na każdego świadczeniobiorcę. Nieco dłużej potrwa rehabilitacja osób z obrzękiem limfatycznym. Jeżeli chodzi o liczbę wizyt w kriokomorze, to każdy świadczeniobiorca może odbyć taki zabieg maksymalnie 20 razy w ciągu roku kalendarzowego. Jeżeli chodzi o dzieci z zaburzeniami rozwojowymi, to są one dzielone na dwie grupy – pierwsza z nich obejmuje pacjentów do 7. roku życia. Do drugiej kwalifikuje się reszta dzieci pomiędzy 8. a 18. rokiem życia. W razie przedstawienia właściwego orzeczenia o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, pacjenci upośledzeni w stopniu głębokim mogą korzystać z tej formy rehabilitacji leczniczej aż do 25. roku życia. W przypadku dysfunkcji narządów wzroku, mowy i słuchu, NFZ przewiduje jednakową liczbę dni zabiegowych – 120. Musimy jednak uzyskać skierowanie od odpowiedniego lekarza specjalisty, w zależności od naszej dysfunkcji. Sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana przy rehabilitacji kardiologicznej – czas jej trwania jest indywidualnie ustalany dla każdego pacjenta.