Wymagania zawodowe fizjoterapeutów są niezwykle wysokie, bardzo czasochłonne i niezwykle trudne. Potrzebujemy siły i sprawności fizycznej, a także odpowiedniej wiedzy, doświadczenia i kwalifikacji, aby pracować i wykonywać pracę jak najlepiej. Zawód ten, jak drobiazgi, wymaga ciągłego kształcenia, ciągłego podnoszenia kwalifikacji i zdobywania nowej wiedzy. Jakie więc kursy warto wybrać na początku?
Kinesiotaping
Taping to prawdopodobnie najczęściej wybierany kurs dla młodych fizjoterapeutów https://kursy-fizjoterapia.eu/. Pewnie dlatego, że jest stosunkowo tania, a pacjenci faktycznie lubią taśmę. Niektórzy ludzie nawet wierzą w ich niezwykłą moc. Osobiście doszedłem do podobnego wniosku na kursie PNF.
Metoda ta została opracowana w latach 70. przez Kenzo Kase, japońskiego kręgarza, który po kilku latach badań klinicznych wprowadził nową technikę leczenia. W 1995 r. Narodowe Stowarzyszenie Trenerów Sportowych w Stanach Zjednoczonych uznało, że przyklejanie taśm jest skuteczną uzupełniającą metodą leczenia. Spopularyzowany w Europie w połowie lat 90. polscy fizjoterapeuci włączyli go do metod rehabilitacji na początku XXI wieku. Obecnie plastry są szeroko stosowane w fizjoterapii, zwłaszcza w dziedzinie sportu.
Medycyna Ortopedyczna wg Cyriaxa
Metoda Cyriaxa to system diagnostyki i leczenia pacjentów ze schorzeniami układu mięśniowo-szkieletowego. Dokładna diagnoza i zalecenia dotyczące leczenia to sprawdzone klinicznie metody leczenia. Sam w sobie nie różni się niczym od innych metod, które również mają własne założenia, własne systemy diagnostyczne i metody leczenia. Ale jego prostota jest wyjątkowa.
Sprawdzając minimum, uzyskujemy najwięcej informacji, robimy bardzo mało i uzyskujemy doskonałe wyniki. Jednak filozofia dr Cyriaxa jest ucieleśniona w wielu metodach, ponieważ był on mentorem m.in. McKenziego, Kaltenborna i Maitlanda. System wartości dr Cyriaxa jest wyjątkowy, ale wielu z jego wybitnych uczniów opublikowało metody, które później nazwano ich imionami dzięki ich pracy, zapewniając w ten sposób ewolucję standardu Cyriax w wielu kierunkach.
Według Cyriaxa podstawową hipotezą medycyny ortopedycznej jest leczenie modeli klinicznych. Dzięki proponowanym w tej metodzie wywiadom i kontrolom funkcjonalnym uzyskaliśmy pełne informacje o badanych pacjentach. W przypadku wszystkich obrazów klinicznych ta metoda zapewnia miejscowe, bezpośrednie, skuteczne i opłacalne leczenie.
FMS – Functional Movement Screen
FMS mierzy wykonanie siedmiu podstawowych zadań motorycznych, takich jak pompki i przysiady. Zadania te pozwalają zaobserwować słabości i zakłócenia pojawiające się w ruchu. Test przeprowadza się za pomocą specjalnego narzędzia podobnego do półtorametrowej deski. Po dokonaniu oceny dowiemy się więcej o chorobach układu mięśniowo-szkieletowego oraz otrzymamy raport podsumowujący badania przygotowany przez ekspertów.
Metoda Kaltenborn
Metoda Kaltenborn to ogólna nazwa różnych terapii manualnych opracowanych przez dwóch norweskich fizjoterapeutów: Freddy’ego Kaltenborna i Olafa Evjentha. Jego pełna nazwa to manipulacja ortopedyczna Kaltenborn-Evjenth. Stosuje się go w leczeniu różnego rodzaju schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego wywołanych lub towarzyszących zaburzeniom strukturalnym.
Manipulacyjne leczenie ortopedyczne Kaltenborn-Evjenth składa się z kilku części. Pierwsza to diagnoza – dzięki specjalistycznym testom manualnym fizjoterapeuci mogą dokładnie określić, czy źródłem bólu w określonej części ciała jest chory staw, uciśnięty nerw czy napięty mięsień. Pozwala to wybrać najlepszą ścieżkę rehabilitacji.
HVLA
HVLA to technika manipulowania przegubami krótkich prętów, oparta na koncepcji opracowanej przez profesora. Dr Laurie Hartmana, DO (Brytyjskie Kolegium Osteopatii). Termin „HVLA” oznacza „High Speed Low Amplitude” i jest używany w osteopatii, medycynie manipulacyjnej i terapii chiropraktycznej. Krótka obsługa dźwigni jest sprytna i precyzyjna.
Metoda ta charakteryzuje się przyłożeniem siły o małej amplitudzie i dużej prędkości na stawy pacjenta, kończącej się zwykle odgłosem „kliknięcia”, co zmniejsza napięcie mięśni w obszarze zabiegowym. W trakcie szkolenia instruktor krok po kroku przedstawia uczestnikom technologię, aż upewni się, że kursanci są w stanie wykonać operację poprawnie i bezpiecznie. Podczas szkolenia instruktor poznaje na nowo zmiany zachodzące w obrębie krążka międzykręgowego i mechaniki odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz uczy operowania kręgosłupem szyjnym w pozycji neutralnej.
Przed przystąpieniem do tego kursu należy dokładnie zastanowić się, czy operacja rzeczywiście jest metodą, którą będziemy stosować w przyszłości. Osobiście bardzo mi odpowiadają, ale nie każdy jest zadowolony z „ciężkiej” pracy z pacjentami.
Można zdobyć praktyczne umiejętności, w tym:
- wykonanie osteopatię, tak aby znaleźć dysfunkcję,
- zidentyfikowanie wskazania i przeciwwskazania do zabiegu,
- wybranie odpowiednich komponentów potrzebnych do wykonania rehabilitacji,
- bezpieczne i skuteczne wykonywanie technik manipulacji krótkimi prętami na kręgosłupie i stawach obwodowych
